Wapperen met technologieneutraliteit, zonder rekening te houden met energie-efficiëntie en economische haalbaarheid, is vooral een manier van de fossiele lobby om de elektrische transitie zo lang mogelijk uit te stellen.

De onzin van rijden op e-fuels

Wapperen met technologieneutraliteit, zonder rekening te houden met energie-efficiëntie en economische haalbaarheid, is vooral een manier van de fossiele lobby om de elektrische transitie zo lang mogelijk uit te stellen.

Duitsland plaatste een achterpoortje voor e-fuels in de Europese ban op verbrandingsmotoren. Nochtans is rijden op e-fuels een nachtmerrie op vlak van energie-efficiëntie, kostprijs en beschikbaarheid. Ook voor de luchtkwaliteit is het doorschijnende goedje een wolf in schaapskleren.

De Europese ban op verbrandingsmotoren vanaf 2035 leek vorig jaar in kannen en kruiken. Totdat autoland Duitsland de kar keerde en via Europees spektakel bij de Europese Commissie een achterpoortje voor e-fuels afdwong. De CO2-normen compromistekst bleef gelukkig overeind, en is - na een paar weken vertraging door de Duitse move - afgelopen dinsdag door de Europese energieministers goedgekeurd. Enkel Polen stemde tegen.

Als resultaat van de Berlijnse blokkade zou onder de Euro 6 normen een nieuwe “e-fuel-only” voertuigcategorie komen, zodat verbrandingsmotoren ook na 2035 nog verkocht kunnen worden. Software moet ervoor zorgen dat die wagens dienst weigeren na het tanken van fossiele diesel of benzine. Creatief bochtenwerk dus, en een voorbode van nog veel Europees getrouwtrek en onzekerheid. 

Eén wagen op dure e-fuels versus vier elektrische wagens

E-fuels, of synthetische brandstoffen, worden gemaakt op basis van afgevangen CO2, groene waterstof en hernieuwbare energie. Lees: via een complex en energieverslindend proces. Met dezelfde hoeveelheid elektriciteit kunnen er meer dan vier elektrische wagens rijden in plaats van één wagen op e-fuels. De e-fuels zijn niet alleen inefficiënt, ze zijn ook heel duur. In 2030 zou de kost 40% hoger liggen dan wanneer je voor elektrisch rijden kiest. Wie e-fuels als een sociaal rechtvaardige oplossing bestempelt, draait ons dus een gevaarlijk rad voor de ogen.

Niet alleen de inefficiëntie en de kostprijs, ook de beschikbaarheid vormt een probleem. Op dit moment zijn ze helemaal nog niet commercieel beschikbaar en in 2035 zou slechts 2% van de Europese wagens op e-fuels kunnen rijden. Als we kijken naar klimaatneutrale e-fuels - geproduceerd met additionele hernieuwbare energie en CO2 via direct air capture - dan valt dit aandeel nog een stuk lager uit. E-fuels zullen een kostbaar goed zijn, waarmee we zuinig moeten omspringen. Dat betekent dat ze ingezet moeten worden voor moeilijk te elektrificeren sectoren, zoals de lucht- en scheepvaart. 

Dezelfde redenen bepalen overigens dat rijden op waterstof onzin is. Bij de e-fuels komt daar nog eens de impact op de luchtkwaliteit als schepje bovenop. Volgens testen ligt de uitstoot van schadelijke stikstofoxiden bij e-fuels even hoog als bij het rijden op benzine. 

Ook voor trucks een illusie

Synthetische brandstof in bestaande dieseltrucks gieten, misschien wel een win-win? Ook hier doorprikken energie-efficiëntie, kostprijs en beschikbaarheid het sprookje. Voor elke e-fueltruck, kunnen er meer dan drie op batterij-elektrische tegenhangers rondrijden. Ze zullen bovendien 47% duurder zijn dan de batterijmodellen. En wanneer alle e-fuels voor wegtransport naar de trucks zouden gaan, zou in 2035 slechts 6% van de trucks bediend kunnen worden. Doordat er meer elektriciteit verbruikt wordt, tenslotte, kan er via e-fuels ook minder CO2 bespaard worden in vergelijking met directe elektrificatie. Dit is wanneer de volledige levenscyclus, inclusief de infrastructuur voor hernieuwbare elektriciteitsproductie, meegenomen wordt. Het is dus vooral zaak dat er een ambitieuze verstrenging van de CO2-normen voor vrachtwagens komt.

Geen gewapper, graag duidelijkheid

De toekomst is elektrisch en een einddatum voor de verbrandingsmotoren is broodnodig om ons mobiliteitssysteem CO2- en stikstofvrij te krijgen. Wapperen met technologieneutraliteit, zonder rekening te houden met energie-efficiëntie en economische haalbaarheid, is vooral een manier van de fossiele lobby om de elektrische transitie zo lang mogelijk uit te stellen.

Gelukkig kwam er deze week vanuit de Europese instellingen ook een positief signaal. Via de deal over de Alternative Fuels Infrastructure Regulation, gaat de ambitie voor de uitrol van laadinfrastructuur sterk omhoog. De doelstellingen voor de uitrol van waterstoftankstations gingen dan weer flink naar beneden in vergelijking met eerdere voorstellen. 

Voor Vlaanderen komt het er nu op aan de elektrische transitie ook bij particulieren vlot te trekken en onze buurlanden bij te benen. Sleutelwoorden: duidelijkheid en ambitie. Welke acties onderneemt de Vlaamse Regering om haar eigen doelstelling te realiseren en verbrandingsmotoren vanaf 2029 te bannen? En welke ambitie komt er voor de elektrificatie van vracht? Alvast positief is dat ook minister van Mobiliteit Lydia Peeters het heilige graalgehalte van technologieneutraliteit weet te nuanceren.

Elektrische wagens

Meer over Elektrische wagens