Het openbaar onderzoek rond de stroomgebiedbeheerplannen voor de Schelde en de Maas is bijna afgelopen. In een gemeenschappelijk advies van de Mina-raad, SERV en SALV formuleren de adviesraden fundamentele bedenkingen bij de aanpak en opbouw van het plan. Ze pleiten bv. voor een hoger ambitieniveau, consistent met wat is vooropgesteld in het pact 2020. Dat moet onder andere gebeuren door een betere doelgerichtheid en meer aandacht voor kostenefficiëntie. Er volgt vanuit BBL en Natuurpunt nog een apart inspraakdocument over de maatregelen.
In een studie van EEB en WWF blijkt ondertussen dat er bijna overal in Europa ernstige tekortkomingen zijn in de plannen. De plannen bouwen doorgaans voort op gekende maatregelen (bv. inzake vervuiling), maar slagen er niet in om de doelstellingen te bereiken. Het teruggeven van ruimte aan de rivier is positieve een trend, maar het is onduidelijk in hoeverre deze intenties zich zullen vertalen op het terrein. Bijna geen enkel plan slaagt erin om een langetermijnvisie naar voor te schuiven. Eén voorbeeld daarvan is de nood aan adaptatie: hoewel de uitdagingen in het waterbeleid (overstromingen en vooral droogte) de komende decennia nog veel groter zullen worden door de klimaatverandering, bevatten de plannen nauwelijks maatregelen om te besparen op waterverbruik van landbouw en industrie. Dat is des te opvallender in Zuid-Europa, waar naar verwachting het droogteprobleem extra hard zal toeslaan.