Dat Bart De Wever geen groene jongen is, beklemtoont de NV-A voorzitter zelf telkens hij er de kans toe krijgt. Vandaar besluiten dat NV-A een anti-milieupartij zou zijn, is echter de waarheid geweld aan doen. Mensen als Peumans (Vlaams) en Brepoels (Europees) zorgen binnen de partij voor groene accenten. Al is de erfenis van de Volksunie, ooit de eerste ‘groene’ partij in Vlaanderen, toch fel verbleekt. In het Vlaams programma komen de klemtonen vooral in de mobiliteitshoek te liggen, en een stukje in het energieluik. Het milieubeleid zelf heeft minder vlees om het bot. Maar met steun voor een sturende slimme kilometerheffing, de invoering van de ecoscore als basis voor de autofiscaliteit en voorstadsnetwerken voor het openbaar vervoer maakt de partij toch duidelijk aan welke kant ze staat. En dat is verbazend ver van die andere partij waar de NV-A wel eens mee in verband wordt gebracht: LDD.
Positief
+ NV-A kiest voor duurzame logistiek, die meerwaarde moet creëren en geen files. En ze wil een slimme kilometerheffing die ook sturend werkt. Die laatste en zeer belangrijke precisering maakt ze als enige.
+ NV-A heeft oog voor een beter openbaar vervoer, met voorstads- en interregionale netwerken en de integratie van de vervoerbewijzen van de verschillende openbare vervoersmaatschappijen.
+ NV-A schrijft zich expliciet in in de Europese 2020 doelstellingen inzake klimaat en kiest duidelijk voor hernieuwbare energie, met het pleidooi voor de oprichting van een Vlaams instituut voor hernieuwbare energie.
+ NV-A wil de autofiscaliteit modelleren op basis van de Ecoscore.
+ NV-A hecht, inzake rioleringsbeleid, veel belang aan gebiedsdekkende uitvoeringsplannen en heeft ook oog voor onderhoud van het bestaande stelsel
+ De partij gaat het mestprobleem niet uit de weg.
+ NV-A vraagt meer aandacht voor het hergebruik van verouderde bedrijvensites.
Neutraal
+/- NV-A biedt in haar programma weinig of geen aanzet tot integratie van economie en ecologie. Niet dat ze voor het omgekeerde pleit. De partij lijkt gewoon niet ‘mee’ te zijn met de uitdaging.
+/- NV-A biedt een positieve visie op het landbouwbeleid, met oog voor duurzaamheid en steun voor bio-landbouw, maar wordt daarin weinig concreet: niets over erosie, pesticiden, klimaatinvloed van landbouw, diversificatie. Inzake GGO’s is NV-A voorzichtig. De keuzevrijheid moet blijven.
Negatief
- NV-A ziet nog altijd heil in de Ecocombi’s (monstertrucks)
- NV-A kiest voor mestverwerking als oplossingspiste voor het mestprobleem. Geen woord over afbouw veestapel.
Bespreking
De NV-A verschilt meer van de Volksunie dan ze zelf zou willen. Waar de VU telkens veel aandacht aan het milieuthema besteedde, is dat bij de NV-A vandaag niet meer het geval.
Inzake waterbeleid bijvoorbeeld heeft de partij weinig te vertellen. Zelfs het afvalbeleid – toch een klassieker – brengt de NV-A niet op gedachten. Dat is jammer.
Waar heeft de NV-A dan wel oog voor? Voor mobiliteit. En op dit vlak maakt de partij geslaagde keuzes. Zij pleit niet enkel voor de invoering van de slimme kilometerheffing, maar stipt ook aan dat die sturend moet werken. Veel Vlaamse politici zien de heffing nog steeds als een eenvoudige manier om wat deviezen binnen te rijven. Zo niet NV-A.
Ook inzake openbaar vervoer kiest de partij vrank en vrij haar eigen weg.
Ruimtelijke ordening vormt op zich geen thema in het verkiezingsprogramma van NVA, dat is een minpunt. Wel vraagt de partij meer aandacht voor het hergebruik van verouderde bedrijvensites, meer ondergrondse parkings, meer bouwlagen en een meervoudig ruimtegebruik. Dat is dan weer een pluspunt. In de Vlaamse Rand moet het ruimtelijk beleid voor NVA vooral in het teken staan van een Nederlandstalige Rand.
En dan komen we bij het energiebeleid. NV-A steunt de Europese klimaatdoelstellingen en wil voluit inzetten op hernieuwbare energie. Jammer dat ze zich geen mening heeft gevormd over de steenkoolcentrales. Al kan er ook geredeneerd worden dat die hoe dan ook in strijd zijn met het klimaatbeleid. Maar we hadden het toch graag op papier gezien. Aan de verklaring over kernenergie – die als een overgangsenergie wordt beschouwd die we nog even nodig hebben – hadden we dan weer geen behoefte wegens geen Vlaams beleid. Gevoelens dus toch wat gemengd.
Op de keper beschouwd merk je dat de NV-A een toch nog jonge partij is, die weinig in de breedte is uitgebouwd. Dat het leeuwendeel van de partij-energie naar de staatshervorming gaat is vanzelfsprekend. Maar de invulling van het gewenste Vlaanderen laat het nog wat afweten. Individuele verkozenen – we denken aan mensen als Peumans en Brepoels- slagen er in het programma op een hoger niveau te tillen in die domeinen waar zij vertrouwd mee zijn (het Europees programma van de NV-A kleurt zeer groen), maar tot een echt samenhangende en gedegen visie komt de partij niet. Dat is bijzonder jammer, zeker wat het raakvlak tussen economie en ecologie betreft. Wat denkt de NV-A daar over? Denkt de NV-A daar überhaupt over?
Eén zaak moet ons toch van het hart. NV-A en LDD worden vaak in één adem genoemd. U leest elders wat wij denken over het programma van LDD. Maar er kan geen groter verschil bestaan dan tussen het intelligente programma van NV-A (ook al is het onvolledig en zijn wij het hier en daar oneens) en de (niet eens veredelde) ranzige toogpraat van LDD. Voilà, dat moest er even uit.