Dinsdag 13 januari heeft het Europese Parlement definitief het licht op groen gezet voor een vernieuwde regelgeving over pesticiden. Het “pesticide package” bestond uit twee delen. Een verordening vormt de basis voor toekomstige goedkeuringen van pesticiden, terwijl een nieuwe richtlijn de basis vormt voor een duurzamer gebruik van deze stoffen. Alle Vlaamse Europarlementairen heb ben positief gestemd. De meeste “neen” stemmen kwamen uit Britse en Ierse hoek.
Ondanks hard lobbywerk van de pesticidenindustrie en boerenorganisaties, valt het resultaat van de onderhandelingen nog mee. Europa verbiedt de meest schadelijke stoffen - dit zijn stoffen die kankerverwekkend of mutageen zijn, of stoffen die de voortplanting schade kunnen toebrengen of hormonale afwijken kunnen creëren. Uit een Zweedse studie blijkt dat het om zo’n 22 stoffen gaat. Heel wat minder dan de doemcijfers die Boerenbond en gelijkaardige organisaties in andere lidstaten vernoemden. Overigens kunnen uitzonderingen gemaakt worden indien problemen zouden opduiken voor bepaalde teelten.
Lidstaten kunnen gewas beschermingsmiddelen toestaan op nationaal niveau of door wederzijdse erkenning. De EU wordt verdeeld in drie klimaatzones (noord, centrum en zuid), waarbij lidstaten in één zone in principe elkaars toegelaten of verboden stoffen moeten erkennen. Zo krijgen producenten makkelijker toegang tot andere lidstaten binnen dezelfde zone en kunnen ze dus meer gewas beschermingsmiddelen sneller beschikbaar stellen. De milieubeweging heeft zich hier steeds tegen verzet omdat het een eigen beleid rond pesticiden voor de Lidstaten, rekening houdend met de eigen klimatologische en landbouwkundige omstandigheden bemoeilijkt. Europarlementsleden hebben bereikt dat lidstaten van die basisregel van drie zones kunnen afwijken. België is ingedeeld in de centrale zone, die loopt van het Verenigd Koninkrijk tot en met Polen.