Electrabel geeft dezer dagen weer lessen in het aftasten van de wettelijke grenzen om de eigen winst zo groot mogelijk te maken. Het is crisis voor iedereen, nietwaar. Zo raakte gisteren bekend dat Electrabel de heffingen betwist die de Federale Overheidsdienst Energie oplegt voor niet benutte productiesites voor elektriciteit. Dat is een soort van leegstandsbelasting om concurrenten van Electrabel beter toegang tot de Belgische markt te geven.
De bedragen van de heffing waren al teruggebracht naar 51 miljoen euro, telkens voor 2006 en 2007. Maar Electrabel betwist die nog altijd, bij de Brusselse rechtbank van eerste aanleg.
En vandaag volgt dan vers gelekt studiewerk van de Creg, de federale regulator. Die berekende dat Electrabel in 2008 nog eens 328 miljoen euro doorrekende aan zijn klanten, voor gratis gekregen CO2-emissierechten. De studie is een vervolg op rekenwerk over de periode 2005-2007, periode waarin Electrabel en SPE hun klanten ongeveer 1,2 miljard euro aanrekenden voor diezelfde gratis emissierechten. Een advies van de regulator aan de federale regering, om de Belgische elektriciteitsproducenten een taks op te leggen zodat een deel van het geld gerecupereerd zou kunnen worden, bleef dode letter.