De regering moet de schone lei gebruiken voor een trendbreuk. Niet om de Commissie een plezier te doen, maar omdat het de enige weg is naar duurzaam welzijn.
Een nieuwe regering biedt nieuwe kansen. Een van de belangrijkste opdrachten van de komende legislatuur is het herzien van het Belgische energie- en klimaatbeleid. Durf, verantwoordelijkheid en sociale rechtvaardigheid — deze geest moet straks door onze regeerakkoorden waren. Als we dit niet doen, zijn de onvermijdelijke Europese boetes de minste van onze zorgen.
Vrienden van de formatie.
Treuzelen dwingt tot inhaalbeweging
Ons land bood geen afdoende antwoord op de aanzwellende klimaatcrisis. In de zogenaamde Klimaatzaak oordeelde de rechter zelfs dat het nalatige Belgische beleid onze mensenrechten schendt. Met name de Vlaamse Regering legde de lat te laag, lag op alle niveaus dwars, en ondermijnde op roekeloze wijze het draagvlak voor klimaatpolitiek.
De Europese Commissie vatte de stand van zaken nog eens samen: België zal met het huidige beleid de Europese klimaatdoelstellingen niet halen, bespaart veel te weinig op haar energiegebruik, mikt inzake hernieuwbare energie ‘beduidend onder’ de Europese doelstellingen, en heeft geen plan voor de afbouw van fossiele subsidies.
De Commissie somde ook nog eens de grote lijnen op van waar we nood aan hebben. Een sociaal klimaatplan, maatregelen en financiering voor energiebesparingen, een versnelde ‘defossilisering’ van onze gebouwen en industrie, hogere ambities op vlak van hernieuwbare energie, het uitfaseren van fossiele subsidies, …
De Belg heeft alleen te winnen bij krachtdadig klimaatbeleid
De regering moet de schone lei gebruiken voor een trendbreuk. Niet om de Commissie een plezier te doen, maar omdat het de enige weg is naar duurzaam welzijn, met aangenamere woningen, minder afhankelijkheid van fossiele import, enorme gezondheidswinsten door gezondere lucht, veiliger verkeer, jobkansen in de industrie van de toekomst, minder lawaai en een weerbare natuur.
Deze taak uitstellen is geen optie. Politici en commentatoren schermden de voorbije maanden lustig met de Europese begrotingsregels, die ons land nu zouden dwingen tot besparingen. Welnu, de Europese regelgeving op vlak van klimaat is nog duidelijker: elk tekort moet worden afgekocht. Zonder bijsturing kost onze oplopende klimaatschuld meer dan €300 miljoen per jaar aan emissierechten – en dit in een gunstig scenario. Dat geld kunnen we beter hier en nu investeren in klimaatactie.
En, ter opfrissing voor wie dit tijdens de campagne even uit het oog verloor: we zitten in een mondiale strijd tegen een existentiële crisis. VN-baas Guteress vatte het messcherp samen: “We are playing Russian roulette with our planet. We need an exit ramp off the highway to climate hell, and the truth is we have control of the wheel.”
Het is de laatste legislatuur van dit kritieke decennium. Zonder drastische bijsturing, zowel van het eigen beleid als onze houding in Europese dossiers, verzaakt ons land aan deze historische opdracht.
