Deze beslissing zal de druk op landbouwgebied door zonevreemde bouwsels enkel maar vergroten.
Op de allerlaatste vergadering van het Vlaams Parlement duwden de parlementsleden in de nachtelijke uurtjes het zogenaamde omgevingsbesluit erdoor, een zeer negatief advies van de Raad van State ten spijt. Deze nieuwe wetgeving is nog maar eens een uitzonderingsregel om af te kunnen wijken van de ruimtelijke plannen. Tegelijk met de aanvraag van een vergunning kan ook de bestemming van het gewestplan wijzigen. En dat op vraag van een private partij. Dit zal de zonevreemde ontwikkelingen en de ruimtelijke wanorde in Vlaanderen enkel maar groter maken.
Buiten de zone
Het omgevingsbesluit zal een nieuwe stimulans betekenen voor zonevreemde ontwikkelingen. Het gaat niet alleen over klassieke bedrijfsactiviteiten maar ook over kantoren, diensten en zelfs over detailhandel. De verdere inname van de open ruimte door zonevreemde activiteiten wordt hiermee onvermijdelijk.
Dit verder in de hand werken is een stap in de verkeerde richting. Op de Werelddag van de Stedenbouw twee jaar geleden, schaarde een brede groep van landbouworganisaties en milieu- en natuurverenigingen zich achter een oproep van VRP om de zonevreemde mogelijkheden in landbouwgebied in te perken, om zo de sterk toegenomen druk op open ruimte en landbouwgrond in Vlaanderen te counteren. Het inperken van zonevreemde functiewijzigingen in landbouwgebied is een absolute vereiste om de verdere verstedelijking van het buitengebied een halt toe te roepen. Het is bovendien een noodzakelijke voorwaarde om een goed beleid rond vrijkomende landbouwsites te kunnen ontplooien, in te zetten op ontharding en agrarisch hergebruik te stimuleren. Nu zal de druk op landbouwgebied door zonevreemde bouwsels enkel maar groter worden.
Ruimtelijke ordening is een zaak van algemeen belang. Maar met het omgevingsbesluit mag een private partij die rol van de overheid overnemen en zelf een ruimtelijk plan wijzigen. Zo dreigen private belangen voorrang te krijgen op het algemeen belang van een goede ruimtelijke ordening. Een kritiek die ook de Raad van State meegeeft en waar we ons enkel achter kunnen scharen.
