Na meer dan een jaar van onderhandelingen tussen Vlaams minister van leefmilieu Schauvliege en Europa, is er nog altijd geen akkoord over een volgend mestactieprogramma. Met de start van het nieuwe bemestingsseizoen in aantocht, breekt voor de boeren een periode van grote onzekerheid aan over bemestingsnormen en -regels.
De zenuwachtigheid onder de landbouworganisaties over het nieuwe mestactieplan (MAP) stijgt. In september sloegen ze al alarm, nu organiseert Boerenbond zelfs een petitie.
De milieubeweging deelt die bezorgdheid met de landbouworganisaties. Zonder een wettelijk kader, waarin normen, regels en sancties zijn vastgelegd, geen milieuresultaten. Dat hebben we vorig jaar nog mogen ondervinden (lees hier). Het is dus van het grootste belang dat er zo snel als mogelijk een MAP IV met duidelijke Vlaamse regelgeving komt. Maar dat moet dan wel een deugdelijk MAP zijn. Een MAP dat doet waartoe het is ontworpen, namelijk het verbeteren van de waterkwaliteit. Op dat vlak is in Vlaanderen nog heel wat werk aan de winkel.
En daar knelt minister Schauvlieges schoentje. Tot op heden is zij er nog niet in geslaagd om een voorstel aan de Europese commissie voor te leggen, dat ook daadwerkelijk aan de Europese milieueisen voldoet. En dat leidde uiteraard keer op keer tot vertraging, met als gevolg dat we op dit moment zonder enige regelgeving zitten.
De hoofdreden voor het moeizaam proces ligt uiteraard in de schrik die de landbouworganisaties hebben van nieuwe, strengere normen. Ze zijn bang dat die strengere normen ertoe zullen leiden dat de opbrengsten zullen dalen en de landbouwers met meer mest in hun mestkelders zullen blijven zitten. Dat laatste kan wel eens een terechte zorg zijn. Vlaanderen kampt immers al jaar en dag met een enorm mestoverschot. Het uitrijden daarvan, los van de behoeften van de gewassen, leidt tot de erbarmelijke waterkwaliteit die we nu hebben. En dat is nu net wat Europa niet langer aanvaardt. Een vermindering van de varkensstapel dringt zich dan ook op.