Middenveldorganisaties zijn belangrijk in Vlaanderen. Daarover is iedereen het eens. Ze vormen mee de ziel van het land. Natuur- en milieuverenigingen, vakbonden, mutualiteiten, noord-zuid organisaties, etnisch-culturele verenigingen, organisaties actief rond armoedebestrijding, ... verenigen mensen, zorgen voor sociale cohesie, geven informatie en een stem aan de burger en beïnvloeden de politiek. Maar middenveldorganisaties krijgen te weinig ruimte om hun opdracht te vervullen. Steeds vaker wordt de representativiteit en relevantie van delen van het middenveld in vraag gesteld. Burgers consumeren organisaties enkel nog waar ze deze nodig denken te hebben, de media hebben hun politiserende rol overgenomen, en sommigen maken van deze positie gebruik om tot de aanval over te gaan. Tegelijkertijd groeien (nog steeds) delen van het middenveld als kool en bieden ze eigentijdse antwoorden op nieuwe en bestaande maatschappelijke noden en uitdagingen ... waardoor ze dagelijks een inspiratiebron blijven voor burgers, overheden en bedrijven.
Het Boek POLITIEKE RUIMTE (Die Keure en Samenlevingsopbouw, 2014) legde de vinger op de pols van de samenleving. Het bundelt 25 interviews en artikels met partijvoorzitters (o.a. Bart De Wever en Wouter Beke), academici (o.a. Stijn Oosterlinck en Bart Van Bouchaute) en mensen uit het middenveld. Ze kijken elk door hun eigen bril naar het middenveld en vragen zich af hoe kritiek de ruimte is waarin het middenveld opereert. Ook Danny Jacobs, BBL-directeur en voorzitter van 'de Verenigde Verenigingen', brengt een bijdrage over de complexe - maar hoopvolle - positie die middenveldorganisaties nu en in de toekomst te vervullen krijgen.